Van Sağlık Koleji Nostalji(6)

21 Ocak, 2012 08:12 •Güncelleme: 21 Ocak, 2012 08:12 Van Sağlık Koleji Nostalji(6)

İlk Uyanış

Van Sağlık Koleji

1964-65 eğitim ve öğretim yılı,

Okul müdürü Veysi Vejdi Kaya idi. Yardımcıları ise Suzan Uluşan ve Ayla Onkan'dı.

O eğitim ve öğretim yılında Van Sağlık Kolejinde bir ve ikinci sınıf olmak üzere sadece iki sınıf vardı.

Okul inşaat yapımı devam etmekteydi. Yatakhaneler bir katlı olan dersliklerin altındaki bodrumdaydı. Burada öğrenciler ve öğretmenler kalmaktaydı. Yemeklerimizi belli süreye kadar bir kilometre uzaklıkta okul olarak tutulan evde yerdik.

İlkönce üst sınıf ağabeylerimiz yemek yerlerdi. Daha sonra bir alt sınıf yemeğe otururdu. Zira yer sorunu vardı. Daha sonra birinci sömestri tatiline yakın okulda yemek yemeye başladık.

Okulun bitimine bir aylık süre vardı. Halen okul tarafından öğrencilere verilen giysiler verilmemişti.

Bir sabah kalkıpta etüte girmeye hazırlanırken üst sınıftan birkaç ağabeyimiz yanımıza gelerek üst sınıf olarak elbise verilmeyişi nedeniyle boykot kararı aldıklarını bizim sınıfında bu boykot kararına uymalarını istediler. Kısa bir tartışmadan sonra hep birlikte bizim üst sınıfın gitmiş olduğu okulun aşağısındaki ağaçlık dereye inerek üst sınıfla birleştik.

Elbise hakkımızı isteyeceğiz ama nasıl isteyeceğimizi bilmiyoruz.

Büyük bir tartışma başladı öğrenciler arasında Sonuç olarak toplu halde Valiliğe yürüyüp hak talebine karar verildi.

Ancak bayrak gerekirdi. Bayrakta bodrum katındaki ambardaydı. Ambarın penceresi açıktı. Üst sınıfımızdaki ağabeylerimiz pencereden girecek fiziki yapısı uygun öğrenci aradılar. Neticede benim üzerimde karar verildi.

Üst sınıftan iki ağabeyimiz ile birlikte ambar penceresinin önüne geldik. Onlar benim kollarımı tutmak suretiyle ambar penceresinden ambara girdim. Bayrağı alarak tekrar pencereden yukarıya beni aldılar.

Yürüyüş için her şey hazırdı.

Yüz kişilik öğrenci topluluğu dereden okul alanına çıkarak dörder kişilik gruplar halinde sıralandık. Önde bayrak açıldı.

Hani İsviçre'den bize geçen bir marş varya

DAĞ BAŞINI DUMAN ALMIŞ

GÜMÜŞDERE DURMAZ AKAR

YÜRÜYELİM ARKADAŞLAR

Yürüyüşe geçtik Valilik önüne geldik. Tabii orada kolej yöneticileri de hazır bulunuyorlardı.

Hani Doğubayazıt'ın Kültür ve Sanat abidesi asırlık çınar büyük üstat İsmet Öztürk'ün söylediği gibi;

Gittim Belediye ye söyledim derdimi
Birde yazı ile dilekçe verdim
Bütün olayları önüne serdim

Bizde derdimizi Valiye anlattık. O da gerekeni yapacağını söyledi. Biz de okulun yolunu tuttuk.

Gel gelelim okul yolunu tuttuk ama hani şaşkın ördekler olur ya bizde onlar gibi şaşkınlık içerisinde olacakları kestirmeden paniğe kapıldık. Öğrenciler arasında boykota katılanların sürgün edileceği korkusu sardı...

Daha sonra Displin kurulunca ifadelerimize başvurulacağını öğrendik. Bu sefer aramızda şiddetli bir ifade verme tartışması doğdu. Sonuç olarak Arkadaşlar oradaydı, bizde gittik ifadesinden karar kıldık. Ve hepimizde aynı ifadeyi verdik.

Oysa biz bir hakkın alma mücadelesini veriyorduk. Bu bir ilk direnişti, ilk uyanıştı. Ama o gün ki koşullarda bunu düşünemiyorduk. İfadelerimizi Müdür yardımcısı Ayla Onkan aldı. Çoğunlukla uyarı cezası aldık. Bir kaç kişiyi olaydan sorumlu tutularak bir yıl okuldan uzaklaştırılma cezası verdiler.Bublar bizim sınıfatan Vahip Şen,Ali Ekici,emin Gönen ve Hasan Özbek'ti.

Anımsadığım kadarıyla olaya üst sınıftan iki kişi katılmamıştı. Okula dönüşümüzde bu arkadaşları yuhalamıştık.

Bunlardan biri Abdullah Deniz idi diğerini şuanda anımsayamıyorum.

Sosyoloji ve psikoloji dersimize gelen çok değerli Cafer Aslan adlı bir hocamız vardı. Cafer Aslan bu iki öğrenciyi sınıfta bıraktı. Yani bu iki öğrenci bir yıl okuldan geç mezun oldular.

Cafer Aslan'ın bu hareketine o gün hiçbir anlam vermemiştim. Ama yıllar sonrası Cafer Aslan'ın verdiği kararın çok isabetli bir karar olduğunu gördüm.

Zira Sürüden ayrılanı kurt kapar misali toplumun sosyolojik ve psikolojik hareketlerine, birlikteliğine uyum sağlamayan bu iki arkadaşı cezalandırmıştı.

İşte Van Sağlık Koleji tarihinde ilk ve tek uyanış hareketi