Doğubayazıt Ovası’nın güneybatısında yer alan Kalus Dağı ve Akçukur Kalesi, Anadolu, İran ve Kafkasya’nın kesişim noktasındaki stratejik önemini yansıtıyor. Doğubayazıt’ın tarihi ve coğrafi bağlamda zengin geçmişi, kuzeyde Aras Dağları, güneyde Tendürek Dağları ve batıda İpek Geçidi ile çevrili sınırları ile belirlenmiştir.
Bölgenin batıda Diyadin, Ağrı ve Patnos üzerinden, güneyde ise Çaldıran ve Muradiye üzerinden Van Gölü Havzası’na bağlanması, Doğubayazıt’ı stratejik bir ulaşım merkezi haline getirir. Kuzey bağlantısı ise modern Iğdır yolu olan Kafkasya Geçidi ile sağlanır.
Coğrafyanın kısa mesafelerde ani yükselti değerlerine ulaşabilme imkânı ve zengin su ve ot kaynakları, özellikle transhümanist gruplar için tercih edilen bir bölge yapısını oluşturur. Erken Demir Çağı’nda Doğubayazıt Ovası’nın güneyinden geçen İpek Yolu ve Kafkasya yolunu kontrol eden birçok kale ve kale yerleşmesi, bu bölgede yoğun yerleşimin oluşmasına katkı sağlar. Akçukur Kalesi, bu kale yerleşmelerinden biri olarak tarım alanlarına ve su kaynaklarına hakim konumuyla dikkat çeker. Aynı zamanda İpek Yolu ve Tendürek Geçidi’ni denetleyebilen stratejik bir konumda bulunan Akçukur Kalesi, coğrafyanın tarih boyunca oynadığı önemli rolü temsil eder. Bu eski kale yerleşmesi, aynı zamanda eski Suluçem Yolu’na hâkim bir konumda bulunarak tarihi bir koridorun önemini vurgular.
